Skuteczne łowienie bassów zimą
Ostatnie liście opadły z drzew, krzewów, krzewinek, a trawa na brzegach cofnęła się. Temperatury spadają, zimne wiatry wieją nad lądem. Zima tuż tuż, a wraz z nią inne warunki wędkowania niż te, które spotykamy na wodach latem. Wiele ryb wraz ze spadkiem temperatury zakopuje się w błocie i ogranicza swoją aktywność fizyczną do minimum. Nie dotyczy to jednak okoni. One również stają się nieco bardziej ospałe, ale nadal bardzo aktywnie żerują. Zimą zbierają się w duże grupy i gdy wędkarz ma już taką grupę w zasięgu wzroku, brania przychodzą same.
Ważnym czynnikiem jest tu temperatura i głębokość wody. Od głębokości sześciu metrów temperatura przy i tuż nad dnem wynosi około czterech stopni Celsjusza – to optymalne (tlenowe) warunki dla okonia. Jeśli woda jest głębsza, okoń nadal będzie znajdował się przy dnie.
Pogoda i struktura wody: decydujące jest połączenie
Jedno jest pewne: zimą okonie również wycofują się w głębsze rejony wody, gromadzą się tam i żerują. Zanim po prostu wyruszysz na odludzie, sensowniej jest obserwować sytuację pogodową przez kilka dni.
Stagnacja wody
Kiedy przez dłuższy czas utrzymują się niskie temperatury, okonie można znaleźć w dołach, wąwozach i u podnóża wzniesień. Pogoda charakteryzuje się wschodnimi wiatrami i ciśnieniem powietrza >1.020 hektopaskali. Gdy pogoda się zmienia, tzn. temperatura wzrasta, a ciśnienie powietrza spada, okoń przenosi się na środek wody i przebywa na brzegach ostrych krawędzi, a nawet na płaskowyżach.
Wody płynące
W rzekach okoń zachowuje się zimą zupełnie inaczej. Ponieważ rzeki rzadko bywają chłodniejsze niż sześć stopni Celsjusza i często są płytsze niż sześć metrów, trzeba przyjąć inną strategię. Okonie nie chcą też zimą zużywać zbyt wiele energii i dlatego nie gromadzą się bezpośrednio w nurcie, ale w spokojnych miejscach w rzekach. Absolutnie gorącymi miejscami są tu ścianki szczelne, ujścia rzek, wejścia do portów i kanałów, baseny zwrotnikowe, wybrzuszenia w biegu rzeki lub długie groble z głębokimi polami grobli.
Przynęta
Zimą okonie nie są tak ciekawskie i chętne do brania jak latem, kiedy to atakują niemal wszystko co się rusza. Żerowanie bassów zaczyna się prawdopodobnie w momencie zmiany pogody i zapowiedzi frontu atmosferycznego z niskim ciśnieniem powietrza. Wybierając przynętę, warto teraz zwrócić uwagę na naturalne źródło pokarmu. Czym żywią się okonie? Jak duże są ryby żerujące? Aby się tego dowiedzieć, można zapytać innych wędkarzy. Na przykład wędkarze tyczkowi mogą udzielić dobrych informacji o tym, jakie małe ryby często łowią. Bardzo pouczająca jest też oczywiście zawartość żołądka złowionego okonia. Być może żywią się one intensywnie rakami, babkami lub stynkami? Wtedy te przynęty lub ich imitacje są na wagę złota. W związku z tym należy również zwrócić uwagę na to, o jakiej porze roku pojawiają się te zwierzęta pokarmowe i reagować przynętą dopasowaną do ich koloru.
Przykłady:
Masa raków -> brązowa gumowa rybka
napływ stynki -> jasna zanęta z dużą ilością brokatu
Nadmiar ruffe i gobies -> brązowe gumowe ryby
- Dźwięk we wnętrzu: przynęty te są wyposażone w unikalny rytmiczny dźwięk wewnątrz, dzięki czemu przynęty...
- Żywe ruchy pływania: przynęty do pływania wykone z niewiarygodną dbałością o szczegóły i jwyższą jakość...
- Żywe kolory: przynęty wędkarskie są pięknie kolorowe, przynęty zapewniają zaawansowaną autentyczność, której...
Zimą przynętę należy prowadzić blisko ziemi i spokojnie. Bardzo dobrze można to robić przy pomocy przynęt gumowych, które w części ogonowej nie mają prawie żadnej akcji. Małymi ruchami holującymi można bardzo atrakcyjnie prowadzić 10 lub 12 gumowe przynęty. Pozytywne są również przerwy, które pozwalają przynęcie utrzymać się na dnie. Jak już wspomniałem, wielkość nie powinna być zbyt mała, gdyż chcemy łowić duże okonie.
Prezentacja przynęty podczas łowienia bassów
Podczas łowienia z brzegu (jigowania) ważne jest, aby zawsze mieć kontakt z przynętą i nie dopuścić do wygięcia linki. Jak już wspomniano, dłuższe przystanki pośrednie są ukierunkowane na cel, dlatego stosowane główki typu stand-up (główka ołowiana, która leży na dnie i podnosi przynętę) dają okoniowi możliwość zassania przynęty bezpośrednio z dna.
Z brzegu (pale blach, mola) lub z łodzi dobrym rozwiązaniem jest łowienie w pionie. Oferuje to idealną prezentację przynęty, a każde branie jest natychmiast rozpoznawane. W obu przypadkach przynęta może pozostać na dnie (jigging) lub tuż nad dnem (vertical fishing) przez minutę zanim podejmiemy kolejną akcję.
Podsumowując, można powiedzieć, że: Przynęty podobne do pokarmu okonia prowadzi się bardzo spokojnie po dnie wody.
©flickr / Mikael Miettinen CC by 2.0