Karp krzyżowy ma średniej wielkości łuski

Karp krzyżowy ma wysoko osadzony kształt ciała, mocno spłaszczony po bokach. Otwór gębowy jest terminalny. Karasie mają mały otwór gębowy. Łuski są średniej wielkości. Cechą charakterystyczną karpia krzyżaka jest ciemna plama na szypułce ogonowej u młodszych osobników. Płetwa grzbietowa zaczyna się przed płetwą miedniczną i jest bardzo długa, z lekko wypukłą krawędzią zewnętrzną (czyli zakrzywioną na zewnątrz). Płetwa ogonowa jest lekko rozwidlona, a płetwa odbytowa karasia ma wypukły kształt. Okazy o intensywnie złotym zabarwieniu nazywane są złotymi karasiami. Cruciany dorastają do ok. 40 cm i ważą ok. 2 kg.

Cruciany są tarlarzami zielska

Karp krzyżak jest rybą szkolną, która żyje głównie przy dnie. Unika silniejszych prądów. Jego siedliskiem jest rejon leszczyny, ale żyje również w bogatych w rośliny wodach stojących i starorzeczach. Jest bardzo odporny na zanieczyszczenia wody i niedobór tlenu.
Okres tarła karasia to lato w miesiącach od maja do czerwca. Jest tarlakiem roślinnym i do tarła preferuje miejsca płytkie z roślinnością.

[the_ad_placement id=”friedfische-steckbrief-mitte”]

Crucian carp – profil

Fakty na temat karpia krzyżaka w formie arkusza informacyjnego:

Charakterystyka ciała

• Kształt ciała: wysoki grzbiet, bocznie spłaszczony
• Usta: terminalne, otwór gębowy mały
• Łuski: średniej wielkości
• Cechy szczególne: Zazwyczaj ciemna plama na szypułce ogonowej u młodszych crucianów.
• Płetwa grzbietowa: zaczyna się przed podstawą płetwy miednicznej, bardzo długa, krawędź zewnętrzna lekko wypukła (zakrzywiona na zewnątrz).
• Płetwa ogonowa: lekko rozwidlona
• Płetwa odbytowa: wypukła
• Zmienność ubarwienia: osobniki o intensywnie złotym zabarwieniu nazywane są złotymi crucianami.
• Średnia długość: 15 – 25 cm
• Długość maksymalna: ok. 35 – 40cm
• Waga: ok. 2 kg

Sposób życia – Siedlisko

• Tryb życia: Ryby ławicowe na dnie, unikają silniejszych prądów.
• Siedlisko: rejon Brześcia, także w bogatych w rośliny wodach stojących i starorzeczach
• Cechy szczególne: bardzo odporna na zanieczyszczenia wody i niedobór tlenu

Rozmnażanie

• Pora tarła: tarlaki letnie (maj – czerwiec).
• Miejsce tarła: tarlaki zielne
• Miejsce tarła: płytkie miejsca z roślinnością
• Główny okres połowu: wiosna, połowa lata, jesień
• Metody połowu: wędkarstwo spławikowe, wędkarstwo denne
• Znaczenie gospodarcze: wykorzystywana przez zawodowych rybaków rzecznych i jeziornych, regionalnie popularna ryba spożywcza, zwłaszcza wędzona