Waga węgorzy może osiągnąć 6 kg

Węgorz ma ciało podobne do węża i jest ściśnięte z boku na końcu. Istnieją węgorze o różnych kształtach głowy. Węgorze spiczastogłowe mają spiczasty, średniej wielkości pysk. Z kolei węgorze szerokogłowe mają szeroką i głęboką paszczę. Pysk wyposażony jest w zęby szczoteczkowe. Węgorze mają małe, owalne i mozaikowate łuski. Cechą szczególną jest to, że mają bardzo dobrze rozwinięty zmysł węchu. Płeć można odróżnić dopiero po długości ciała ok. 50 cm. Surowa krew węgorza wywołuje stan zapalny w oku człowieka. Płetwy grzbietowa, ogonowa i odbytowa tworzą zamkniętą grzywkę. Samice są większe od samców. Średnia długość samic węgorza wynosi do 120 cm, a samców 50-60 cm. Maksymalna długość węgorza to około 150 cm przy maksymalnej wadze około 6 kg.

Rozmnażanie węgorzy odbywa się w zachodnim Atlantyku

Węgorze są rybami nocnymi. Węgorze spiczastogłowe żywią się głównie małymi zwierzętami (np. robakami). Węgorze szerokogłowe żyją raczej drapieżnie np. na innych rybach. Środowiskiem życia węgorzy są strumienie, jeziora i stawy o miękkim, mulistym dnie. Cechą szczególną jest to, że węgorze w ciągu dnia pozostają zazwyczaj zakopane po głowę na dnie wody.

Węgorze są wiosennymi tarlarzami (marzec – maj). W tym celu migrują do zachodniego Atlantyku (Morze Sargassowe) i tam na dużych głębokościach składają ikrę. Po wylęgu małe tzw. węgorze szklane migrują w ślad za rodzicami z powrotem do regionów europejskich, aby tam dorastać. Węgorze nazywane są również katadromicznymi rybami wędrownymi. Węgorz jest wysokiej jakości i bardzo popularną rybą jadalną. Mięso węgorza jest jędrne i tłuste. Bardzo popularne jest wędzenie lub smażenie węgorzy.

Węgorz – profil w wersji skróconej

Fakty o węgorzu w wersji skróconej:

Charakterystyka ciała

• Kształt ciała: serpentynowy, bocznie ściśnięty w tylnej części
• Kształt głowy: spiczasty, średnia szczelina gębowa (węgorz spiczasty), szeroki, głęboka szczelina gębowa (węgorz szeroki)
• Usta: końcowe, głęboko popękane
• Uzębienie: zęby szczotkowane
• Łuski: małe, owalne, ułożone w mozaikowy wzór
• Cechy szczególne: Bardzo dobrze rozwinięty zmysł węchu. Płeć można odróżnić dopiero po długości ciała ok. 50 cm. Surowa krew węgorza wywołuje stan zapalny w oku człowieka.
• Płetwy grzbietowa, ogonowa i odbytowa: tworzą zamkniętą grzywkę płetwową.
• Średnia długość: samce: ok. 50 – 60cm, samice ok. do 120cm
• Długość maksymalna: ok. 150cm
• Waga: ok. do 6 kg

Tryb życia – Siedlisko

• Tryb życia: nocny, węgorze o spiczastej głowie zjadają małe zwierzęta, węgorze o szerokiej głowie są drapieżnikami.
• Siedlisko: strumienie, jeziora, stawy o miękkim, mulistym dnie
• Cechy szczególne: w ciągu dnia zwykle zakopany po głowę

Hodowla

• Pora tarła: tarło wiosenne (marzec – maj).
• Miejsce tarła: zachodni Atlantyk (Morze Sargassowe)
• Miejsce tarła: duża głębokość
• Cechy: katadromiczne ryby wędrowne
• Główny sezon połowowy: wiosna – jesień
• Metody połowu: Połowy denne, spławikowe
• Znaczenie gospodarcze: ryba jadalna wysokiej jakości, mięso jędrne i tłuste