Prawidłowe używanie pułapki na węgorze do połowu węgorzy

Łowienie ryb i raków za pomocą pułapki na ryby ma długą tradycję. Już ponad tysiąc lat temu budowano pułapki do połowu ryb. Jeśli chodzi o materiały produkcyjne, to przetwarzano na przykład gałązki wierzby, ścięgna i proste tkaniny. Niektóre z tych materiałów, jak na przykład gałązki wierzbowe, są do dziś używane do budowy pułapek na ryby. Oczywiście stosuje się również nowoczesne materiały, takie jak stal i nylon.

Mimo że trudno to sobie wyobrazić, pułapki na ryby nadal odgrywają ważną rolę – przynajmniej jeśli chodzi o połów węgorzy. Ponieważ łapanie węgorzy za pomocą sieci jest prawie niemożliwe, a łowienie na wędkę nie jest opłacalne ze względów ekonomicznych, rybacy łowiący węgorze polegają na starej dobrej pułapce na węgorze.

Pułapki na węgorze są wieczorem zarybiane przynętą

Pułapki na węgorze są zaopatrzone w przynętę taką jak ślimaki lub robaki, a następnie wypuszczane w pobliżu brzegu. Większość wędkarzy ma stałe miejsca, gdzie może rozstawić i zapiąć swoje pułapki. Aby wszystko mogło być zrobione jak najszybciej, pułapki na ryby nie są rozstawiane z brzegu przez zawodowych rybaków, ale bezpośrednio z łodzi. Ponieważ węgorz jest rybą nocną, pułapki zakładane są wieczorem i wyciągane wcześnie rano.

Ponieważ zawsze znajdą się wędkarze, którzy chcieliby zbudować własną pułapkę na węgorza, oto kilka informacji na temat jej budowy i konstrukcji. Pułapka na ryby to nic innego jak rura składająca się z kilku lejków umieszczonych jeden za drugim. Końce lejków są bardzo zwężone, dzięki czemu ryby mogą łatwo wpłynąć do pułapki, ale trudno im się z niej wydostać.

Uwaga: Łowienie przy pomocy pułapek na ryby jest czasami zabronione (w zależności od regionu i akwenu) lub dozwolone tylko dla zawodowych rybaków. W zależności od kraju związkowego obowiązują różne przepisy.