W dziedzinie wędkarstwa muchowego wiele się wydarzyło. Choć dla osób postronnych może się to nie wydawać, to jednak i tu zachodzi wiele zmian. Powstały na przykład zupełnie nowe metody łowienia. Jednym z najlepszych przykładów jest Czech Nymphing, który – jak sama nazwa wskazuje – został opracowany w Czechach. Ponieważ ta technika połowu jest tak skuteczna, jest obecnie praktykowana na całym świecie.
Szczególnie początkujący wędkarze są często zdezorientowani, kiedy słyszą o tej metodzie połowu lub o tej szczególnej formie wędkarstwa muchowego. Tymczasem zasada działania jest stosunkowo prosta. Jest to przecież odmiana łowienia na nimfę, która ma kilka cech szczególnych. Należy również wziąć pod uwagę, że termin ten jest czasami interpretowany na bardzo różne sposoby.
Jak prezentują się nimfy
Zasadniczo czeskie łowienie na nimfę charakteryzuje się dwoma cechami. Po pierwsze są to przynęty sztuczne. Stosuje się nimfy, które są wiązane bez ogonka. Nie jest konieczne stosowanie naturalnych wzorów. Ważny jest stosunkowo zakrzywiony kształt korpusu, dzięki czemu uzyskuje się dobry dryf. Z drugiej strony łowienie odbywa się na stosunkowo niewielkiej odległości. Linka muchowa jest celowo trzymana w powietrzu wraz z wędką: Tylko bardzo krótka część linki spoczywa na wodzie lub nawet w ogóle nie dotyka powierzchni wody. Pożądany jest bezpośredni kontakt z przyponem muchowym, aby można było natychmiast wykryć brania i wykonać bezpośredni rzut.
Technika łowienia jest prosta: mucha jest prowadzona pod prąd lub w górę rzeki, ale nie za daleko. Ma to prosty powód: im bliżej własnego ciała łowimy przynętę, tym łatwiej jest wykryć branie. W wersji klasycznej wskaźniki brań są celowo pominięte. Zamiast tego trzeba od razu wyczuć branie. Dodatkowo linka muchowa nie wymaga zbyt wielu poprawek. Wędka jest trzymana w pozycji uniesionej, dzięki czemu w wodzie pływa tylko przypon.
- Hafele, Rick (Author)
Czeskie łowienie na nimfę: umiejętne dobieranie sprzętu wędkarskiego
Jeśli chodzi o sprzęt wędkarski, to w zasadzie nie ma zbyt wielu wymagań. Ogólnie rzecz biorąc, powszechnie łowi się na stosunkowo lekki sprzęt. Ponieważ łowienie nie odbywa się na odległość, stosuje się stosunkowo krótkie wędki muchowe. Wybór linki muchowej nie jest już tak istotny. Na przypony stosuje się krótkie modele, które rzadko przekraczają długość wędki. Ostatecznie długość przyponu muchowego musi oczywiście zależeć od łowionej wody lub jej głębokości.
Jak wspomniano powyżej, istnieją muszkarze, którzy interpretują termin czeska nimfa na stosunkowo różne sposoby. Na przykład termin ten jest często używany w przypadku wiązania kilku przynęt w szeregu. Niektórzy muszkarze przywiązują do przyponu kilka nimf w równych odstępach czasu, aby łowić na różnych głębokościach i tym samym zwiększyć szanse na złowienie ryby. Metoda ta jest również wykorzystywana do sprawdzenia, które kolory przynęt lub wzory much są dobrze odbierane na wodzie.
Nie ma jednak konieczności stosowania dwóch lub więcej przynęt na przyponie podczas łowienia w ten sposób. Nawet jeśli łowisz tylko jedną nimfą i używasz przynęty blisko ciała, nadal możesz mówić o tej metodzie.